اين شعر مال يک ربع قرن پيش است. اما در اين روز ها معنای
ديگری دارد. معنايی که بعضی ها با آن آشنا هستند، بعضی ها با
آن آشنا نيستند، و بعضی ها از آن خوششان نمی آيد!
محمد علی اصفهانی
دهم خرداد ۱۳۸۸
بر امتداد اين ادامه ی مشحون
فرياد های زمزمه، جاريست
فرياد های زمزمه را آيا
هرگز شنيده ای؟
فرياد های زمزمه، کاريست
٭
من در فرود روشن باران، ديدم
خورشيد را که زمزمه می کرد
نم نم
فرياد های منفجرش را.
خورشيدِ خيس بود که می باريد.
خورشييدِ خيس بود آنچه شنيدی
بر امتداد روشن باران، طلوع منتظرش را
٭
در دشت های عابر ساکن
با ساکنان صابر عابر
حرکت نکرده ای که ببينی:
روزی هزار بار، ميوه ی فردا را
از دانه ی نهفته ی امروز، می شود که بچينی!
٭
آرام نيست
نه!
آرام نيست اين ادامه ی مشحون.
فرياد ِ زمزمه سْت؛ زمزمه ی فرياد.
جنبش
در جنبش است، اين تحرّک مسکون!
تابستان ۱۳۶۳